Katedra Mody ASP w Warszawie x Wtórpol
Projekt miał na celu przedstawić zagrożenia płynące z nadprodukcji odzieży i przekazać wiedzę o tym, co dzieje się z ubraniami od zakupu do zakończenia ich żywota, a przede wszystkim budować poczucie odpowiedzialności wśród ludzi młodych - konsumentów oraz projektantów. Problemem postanowiliśmy zainteresować studentów i wykładowców Akadami Sztuk Pięknych w Warszawie. Chcieliśmy pokazać przyszłym projektantom mody, jaki potencjał kryje się w używanych ubraniach i jak wdzięczny materiał mogą one stanowić. Projekt miał dwa kluczowe momenty -wizyta w sortowni odzieży używanej oraz wernisaż gotowych prac wykonanych z ubrań znalezionych na sortowniczych taśmach. Pomiędzy nimi w akademickich pracowniach zachodził proces dydaktyczny i twórczy, któremu od początku do końca przyglądała się artystka wizualna Kinga Kiełczyńska zbierając materiały do filmu, który finalnie również był częścią wystawy.
Wizyta w sortowni
Studenci zostali skonfrontowani z realiami zalewu świata przez niepotrzebne odpady tekstylne, w tym celu zostali zaproszeni do naszej sortowni odzieży. Podczas wizyty w Skarżysku – Kamiennej przyszli projektanci zyskali u źródła informacje o tym, jak praktycznie projektować modę w duchu cyrkularności tak, aby ograniczać jej negatywny wpływ na środowisko. Zderzenie z ogromem zjawiska miało być dla nich również bodźcem do artystycznej kreacji. Do udziału w wyjeździe zaproszono także przedstawicieli środowiska akademickiego oraz mediów. Podczas wizyty wszyscy goście nie tylko zmierzyli się ze skalą zjawiska – mieli też okazję stanąć przy taśmie sortowniczej. Pozwoliło im to namacalnie poczuć, czym jest zalew zbędnych ubrań. Wizyta wywarła na wszystkich gościach ogromne wrażenie.
Proces dydaktyczny, proces twórczy.
W ciągu całego semestru wykładowcy prowadzili ze studentami warsztaty twórcze związane z tematem. Studenci wsłuchując się w historię znalezionych w sortowni rzeczy mieli stworzyć własną wypowiedź artystyczną. W ramach projektu zostały przeprowadzone również warsztaty twórcze z zakresu teorii mody i sztuki poświęcone śladom pamięci i ich obecności w działaniach artystycznych i obiektach sztuki wizualnej, Opiekę merytoryczną nad pracami studentów katedry mody obieli dr Janusz Noniewicz – krytyk i teoretyk mody, kierownik Katedry Mody ASP i dr Magdalena Komar – projektantka tkanin, wykładowczyni Katedry Mody ASP
“W tym projekcie studenci mogli nie tylko gromadzić strzępki swoich własnych prac, lecz także doświadczyć skali i bogactwa materii, która pod wpływem zmian w modzie i dynamiki konsumpcji zostaje odrzucona i staje się niepotrzebna. Chodziło o to, by musieli doświadczyć tej skali i tego bogactwa, a następnie jakoś na to zareagowali – jako artyści i przyszli projektanci mody.” – mówi dr Janusz Noniewicz z Katedry Mody ASP.
“Dzieło nie jest zwieńczone finałem – to raczej opowieść o procesie, o poszukiwaniach odpowiedzi na pytanie: czy odpady pewnego procesu mogą stać się surowcem innego dzieła i nowego porządku?” – dr Magdalena Komar.
Realizacji projektu towarzyszyły inne wydarzenia. Na dziedzińcu ASP, naprzeciwko Uniwersytetu Warszawskiego, stanął także jeden z pojemników na odzież Wtórpol. Został on specjalnie ozdobiony przez graficzkę i wykładowczynię ASP – Dominikę Borkowską – Raczkowską. Był to jeden z wielu elementów mających na celu przyciągnięcie środowiska studenckiego i akademickiego na wystawę.
Wystawa “Ślady pamięci. Ubrań życie po życiu.”
Rezultaty prac studentów można było obejrzeć przez dwa miesiące w formie wystawy performatywnej w przestrzeni Biura Wystaw galerii Fundacji Sztuki Nowoczesnej przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Wystawę otworzył wernisaż, na który zaproszeni zostali przedstawiciele środowiska akademickiego i artystycznego, liderzy opinii, projektanci mody, dziennikarze. Elementy do budowy scenografii wystawy zostały zbudowane z tekstyliów pochodzących z polskich domów, udostępnionych przez Wtórpol, co służyło zanurzeniu odbiorcy w problematykę. Wystawie towarzyszyła projekcja filmu Kingi Kiełczyńskiej.